Είναι
πλέον εμφανές ότι εδώ και αρκετά χρόνια ο δυτικός πολιτισμός διέρχεται
μια περίοδο δραματικά αυξανόμενης κοινωνικής κρίσης η οποία συν τω χρόνω
αποσαθρώνει τις παγκόσμιες κοινωνικές δομές. Το φαινόμενα αυτό δεν έχει
τοπικά χαρακτηριστικά, αλλά αφορά και αναφέρεται στο σύνολο του δυτικού
κόσμου αν και εξωτερικεύεται με διαφορετικούς τρόπους στις διάφορες
τοπικές κοινωνίες αναλόγως του βαθμού εξέλιξής τους.
Η
διεθνής οικονομική κατάρρευση που βιώνουμε και η οποία δεν είναι το
αίτιο αλλά το αποτέλεσμα μιας ολοκληρωτικής κατάρρευσης αξιών και ιδεών
και άλλα κοινωνικά φαινόμενα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν βρισκόμαστε
μπροστά σε μια δυσλειτουργία ενός κοινωνικού συστήματος, αλλά σε
φαινόμενα πολιτισμικής κατάρρευσης αυτού που αναφέρεται ως Δυτικός
Πολιτισμός. Χαρακτηριστικό φαινόμενο αυτής της κατάρρευσης είναι η
εγκατάλειψη των αρχών της συλλογικότητας, της κοινωνικότητας και του
κοινοτικού πνεύματος, δηλαδή των βασικών στοιχείων δόμησης του
πολιτισμού μας.
